Notes to the Program  

English

Postcolonial Fandango is an Artistic Research-project about different Hispanic Fandango-types and its relationship with European baroque dances. It is called “Postcolonial” because it is conceived as an alternative to the performance of colonial baroque music from Latin America, known as “Latin American Baroque” or “Missional Baroque” (usually music from the cathedral-archives). My goal is to create a music style that fills in the silence of the oppressed groups in the archives. I do this by developing a stylistic hybrid between the different dances through arrangement and improvisation. You can read more about it in my  Research-Page. “Cantaclaro” is the second Program I make in the form of a “baroque-folk opera”, by using the technique known Pasticcio (the technique of appropriating other composers pieces and arranging them into a whole new piece with original libretto and plot).

Plot

In one of the phantasmagoric, inhabited islands of the first Caribbean devastation, Faustino, a pirate-ghost, howls in solitude the story of his own death. Faustino is a “poor rogue” from Castilla, who sailed to the Americas in a Spring day of 1524. Faustino’s boat sinks in a tempest as it was sailing through the Caribbean. He dies but comes back from death in his current state, trapped in a timeless purgatory. This first part of the program is based on the theme of the baroque passion.

In the second part of the Program, Faustino Goes down to hell, turned into a sort of “Orpheus”. He meets with the Bull Sacamandú, the guardian of the underworld, speaking to him as Orpheus once addressed the Greek god Charon. On his back, Faustino crosses the river Tampaón and goes to meet the devil in Potosí. The devil, a Latino- personification of Greek Persephone, defies him in a heel work duel. The inspiration for this chapter, and for the name of the program is the legendary figure of Florentino, myth of Bolivarian oral tradition (known as “Cantaclaro” in Venezuelan writer Romulo Gallegos), a figure that finds its Colombian counterpart in the legend of “Francisco el Hombre” (in writer Gabriel García Marquez)

Nederlands

Postcolonial Fandango is een artistiek onderzoeksproject over verschillende Hispanic Fandango-typen en de relatie ervan met Europese barokdansen. Het wordt "Postcolonial" genoemd omdat het is opgevat als een alternatief voor de uitvoering van koloniale barokmuziek uit Latijns-Amerika, bekend als "Latin American Baroque" of "Missional Baroque" (meestal muziek uit de kathedraalarchieven). Mijn doel is om een ​​muziekstijl te creëren die de stilte van de onderdrukte groepen in de archieven opvult. Ik doe dit door een stilistische hybride te ontwikkelen tussen de verschillende dansen door middel van arrangement en improvisatie. U kunt er meer over lezen op mijn onderzoekspagina. "Cantaclaro" is het tweede programma dat ik maak in de vorm van een "barok-volksopera", door gebruik te maken van de techniek die bekend staat als Pasticcio (de techniek van het toe-eigenen van stukken van andere componisten en ze te arrangeren tot een geheel nieuw stuk met origineel libretto en plot).

Plot

Op een van de fantasmagorische, bewoonde eilanden van de eerste verwoesting van het Caribisch gebied, huilt Faustino, een piratenspook, in eenzaamheid het verhaal van zijn eigen dood. Faustino is een "arme schurk" uit Castilië, die op een lentedag in 1524 naar Amerika zeilde. Faustino's boot zinkt in een storm terwijl hij door het Caribisch gebied zeilde. Hij sterft, maar komt terug uit de dood in zijn huidige staat, gevangen in een tijdloos vagevuur. Dit eerste deel van het programma is gebaseerd op het thema van de barokke passie.

In het tweede deel van het programma daalt Faustino af naar de hel, veranderd in een soort "Orpheus". Hij ontmoet de stier Sacamandú, de bewaker van de onderwereld, die tot hem spreekt zoals Orpheus ooit de Griekse god Charon aansprak. Op zijn rug steekt Faustino de rivier Tampaón over en gaat de duivel tegemoet, die hem uitdaagt tot een heel work-duel